Een gevalletje ‘bakker eet oud brood’

Als je dit leest, heb ik mijn TedX-lezing erop zitten. Nou, dat was wat. Wát ben ik mezelf tegengekomen! Want ja, TedX, dat is wat. 1500 mensen live in de zaal, 10.000 live-streamers en wie weet hoeveel later nog op YouTube. Een hele eer dus om daarvoor gevraagd te worden. Dus dat wil je goed doen.

Nu is mijn Engels wat rusty (mijn kinderen lachen me altijd uit, maar ja dat doen ze ook als ik dans, dus daar trek ik me niks van aan) en een verhaal vertellen in max 18 minuten is voor mij ook een uitdaging; ik klets zo een uur vol.

Gelukkig had ik twee geweldige coaches om me daar doorheen te slepen. Ik wilde het enerzijds perfect doen, dus ik oefende me te pletter. Anderzijds vertoonde ik behoorlijk wat vluchtgedrag, het oefenen uitstellen. Of de feedback van de coaches gewoon lekker lang links laten liggen tot je er mee aan de bak moet.

Kortom, ik had behoorlijk last van het impostor syndroom. En laat daar nu mijn verhaal over gaan… een gevalletje ‘bakker eet oud brood’ dus.

Pas toen ik me het zwartste scenario voorstelde, een zaal vol hoongelach, rotte eieren, een dichtgeklapte Vreneli en mijn vrienden en familie die zich kapot schamen voor mij en mij nooit meer willen zien, kon ik ontspannen. Want hé, dat gaat natuurlijk niet gebeuren! Ik heb genoeg ervaring en er vallen geen doden, dus hoe erg kan het zijn?

Anyway, ik vond dat het geweldig ging! Zodra de video op YouTube staat, zal ik hem delen, dan kun je zelf oordelen.