Waarom nemen we geen actie op het feit dat zoveel vrouwen de politiek moeten verlaten?

Hebben bepaalde groepen mannen zoveel moeite met intelligente vrouwen
dat ze niet anders kunnen dan (laf anoniem) hun het leven zuur te maken? 

Uit cijfers van het Ministerie van Binnenlandse Zaken blijkt dat vrouwelijke bestuurders de afgelopen jaren aanzienlijk meer werden bestookt met haatberichten dan hun mannelijke collega’s. Van Sylvana Simons tot Femke Halsema: deze vrouwen werden onophoudelijk bedreigd met verminking, verkrachting of de dood. De Groene Amsterdammer concludeerde na een diepgaande data-analyse, dat Sigrid Kaag, meeste haatberichten van allemaal: elk kwartier één!

Marjoleine de Vos sloeg de spijker op de kop in haar column voor NRC  Het is een nogal onthutsende gedachte dat juist alles wat ik aan Sigrid Kaag bewonderde, haar zo gehaat maakte dat ze nu opgeeft. En nog onthutsender dat er mensen zijn die schouderophalend zeggen: “Dat hoort er nu eenmaal bij”.’

Professor Janka Stoker, hoogleraar leiderschap en organisatieverandering aan de Rijksuniversiteit Groningen, onthulde ooit aan Het Parool: ‘Vrouwen zijn inderdaad vaak betere leiders, maar juist niet omdat ze zo ‘vrouwelijk’ leidinggeven. Ze doen het beter omdat ze zich eerst als leider moeten bewijzen. Terwijl mannen, zelfs met middelmatige kwaliteiten, op basis van toegedicht leiderschapspotentieel gemakkelijk omhoog klimmen. Hij is een man, dus hij zal wel een krachtdadige, goede leider zijn, is hierbij de gedachte’.

‘In Nederland zijn wij verslaafd aan de zogenaamde “vadercultuur”. Al duizenden jaren zien wij de man als hoofd van het gezin, als iemand die sterk en daadkrachtig is. De vrouw zien wij daarentegen als zacht, gevoelig en zorgzaam’. Ze vervolgt: ‘Vrouwen die macht hebben en weten waar ze het over hebben passen niet bij onze overtuigingen. Ze roepen irritatie op, bij mannen, maar ook bij vrouwen’.

Lees het belangrijke stuk van journalist Stephanie Buisman op Harpers Bazar